Kleine én fijne chocolade & patisserie fonkelen in Antwerpen

Ten huize van DelReY

Op de hoek van de Appelmansstraat, in het hartje van de Antwerpse Diamantwijk, schitteren verrassend genoeg geen edelstenen. De etalages van DelReY zien er dan wel uit als die van een juwelier, de kleinoden die ze uitstallen zijn veel smakelijker én van de hand van het team van eigenaar/chocolatier/patissier Bernard Proot. Het huidige, ambachtelijke chocolade- en patisseriehuis kent al een geschiedenis van 75 jaar, waarover eigenares Anne Seutin in 2024 een boek uitbracht: 'Klein én fijn".

Lange geschiedenis

Chocolatier/patissier Bernard Proot en zijn echtgenote Anne Seutin zijn vandaag al 41 jaar de eigenaren van DelReY, maar er gingen hen een aantal eigenaren voor.

Historie van overnames

Het verhaal van DelReY begint bij 'meneer Faustin', die in het Antwerpse een zevental winkels had. Zijn echtgenote Adèle Raymakers baatte daarvan de chocolatier in de Appelmansstraat 5 uit. Het koppel kwam op een bepaald moment tot een breuk, waarna Adèle samen met de chef de zaak verder zette.

Maison DelRey (naam samengesteld uit de laatste letters van de voornaam en de eerste letters van haar achternaam) bloeide in de Diamantwijk die vroeger het middelpunt van Antwerpen was. De vele bioscopen die er waren, hadden toen nog weinig catering, dus was de winkel open tot 21 uur zodat de filmliefhebbers er eerst nog hun heerlijke proviand konden inkopen.

Adèle Raymakers had twee dochters maar besliste uiteindelijk om de zaak over te laten aan een voormalig werknemer. Arnout Marchand had bij Del Rey gewerkt en greep, na ruime werkervaring opgedaan te hebben in Zwitserland, de kans om zijn voormalige werkgever over te kopen. Arnout en Rita bouwden de chocolatier uit, vooral op het vlak van pralines en biscuits.

In 1976 ging Bernard Proot voor het eerst aan de slag bij DelRey. Aanvankelijk kwam hij er voor het drukke seizoen maar toen de kinderloze eigenaars een zaak in het buitenland openden, kreeg Bernard meer verantwoordelijkheden. In het zomerseizoen baatten Arnout en Rita hun buitenlandse zaak uit, waardoor Bernard in Antwerpen het bedrijf runde. In 1983 besloten de toenmalige eigenaars om de zaak over te dragen, en Bernard nam samen met zijn echtgenote Anne Seutin de zaak over. 

Familiebedrijf dankzij patisserie

"Voor de overnameplannen wilden Bernard en ik ook graag een wagen kopen", vertelt Anne Seutin. "Omdat Bernard ondertussen ook al ruime ervaring had opgebouwd als patissier, begonnen wij in de weekends taarten te maken. Die boden we aan in diverse restaurants. Arnaud vond dat we die taarten evengoed konden verkopen in zijn winkel. In die tijd hing er een affiche waarop stond welke taarten er het volgende weekend gemaakt zouden worden, zodat klanten van tevoren konden bestellen. Dat werkte heel goed, maar een wagen is er toen niet gekomen. De gespaarde fondsen konden we beter besteden bij het overnemen van de zaak. Na de overname werd patisserie ook opgenomen in het dagelijkse aanbod van de winkel."

Bernard Proot en Anne Seutin hebben vier kinderen, waarvan de twee jongste mee in de zaak zijn gestapt. "Wij zijn altijd van mening geweest dat je moet doen in het leven wat je graag doet. Onze twee oudste dochters volgden hun eigen passie, maar Jan en Julie waren geboeid door de zaak. Jan – chocolatier –  neemt daarbij de operationele kant op zich; Julie focust meer op de administratie, B2B-contacten, de marketing en communicatie. Zo is de toekomst voor het familiebedrijf alvast verzekerd."

KLEIN EN FIJN
De rijke geschiedenis van DelReY zette Anne Seutin ertoe aan om voor het 75-jarig bestaan van het huis een boek te schrijven. "Het boek bevat 75 weetjes over 75 jaar DelReY en is doorspekt met prachtige historische foto's van Antwerpen en de winkel", licht de auteur een tipje van de sluier op. "Daarnaast zijn er ook getuigenissen van bekende en minder bekende DelReY fans en een tiental recepten van onze meesterpatissiers en -chocolatiers."
Ze konden het boek ook voorstellen op het stadhuis aan de Antwerpse burgemeester en de schepen van middenstand. "We vonden het belangrijk om zo de geschiedenis van de winkel én de stad in de kijker te zetten. We hebben toen ook gepleit voor meer steun voor die belangrijke middenstand. Ambachtelijke speciaalzaken zoals de onze mogen niet verdwijnen."
Het boek is verkrijgbaar bij DelReY en zijn verkooppunten.

Toppatissier in dienst

Het opnemen van patisserie in het aanbod van DelReY was een schot in de roos. Deze afdeling groeide zo snel, dat er ook naar versterking gezocht moest worden. Die versterking kwam in 1995, toen DelReY Gunther Van Essche inlijfde. Die toppatissier had datzelfde jaar – als onderdeel van het eerste en enige Belgische team – de Coupe Du Monde (Lyon) gewonnen met teamgenoten Pierre Marcolini en Rik de Baere.

"Gunther is een fantastische creatieveling, die ook nog eens snel ideeën kan omzetten in de praktijk", weet Bernard Proot. "Ons geluk is dat hij ver weg wil blijven van administratieve rompslomp en zaakvoering. In dienstverband kan hij onbezorgd zijn creatieve gang gaan. Dat is zowel voor ons als voor hem een win-win. Ook voor onze zoon Jan, die van Gunther alle kneepjes van het vak leerde toen hij in 2008 de zaak vervoegde."

Ondertussen is de Caraïbetaart waarmee Van Essche zegevierde, nog steeds verkrijgbaar bij DelReY. Het recept – niet voor beginners! – staat trouwens in het boek over 75 jaar DelReY. 

Chocolate Lounge

Bij de winkel in de Appelmansstraat hoort ook de 'Chocolate Lounge' waar je vandaag de dag een kleine lunch kunt nemen, maar vooral kunt genieten van de heerlijkheden die DelRey in de winkeltoonbank heeft. Ook aan de lounge hangt een lange historie vast.

"Toen wij de zaak overnamen, stonden klanten vaak al in de winkel te proeven van hun gekochte pralines of zelfs taartjes", herinnert Anne zich. "Dat vond ik geen zicht en toen er een restaurant in het huis naast dat van de buren te koop stond, zijn we er vol voor gegaan. Aanvankelijk werd het een tearoom, met enkel zoetigheden. Maar mensen kwamen natuurlijk pas na 14u binnen, waardoor die ruimte een halve dag leeg bleef... De logische oplossing was ook de beste: we boden ook lunch aan. Een bevriende chef stelde een beperkte kaart met enkele eenvoudige recepten op, waarmee we dus ook de hartige honger konden stillen."

De lounge heeft wel geleden onder de coronacrisis, net als DelRey zelf. "Omdat wij als voedingswinkel nog open waren, vielen wij terug op zeer beperkte steunmaatregelen. In ons luxesegment hebben we geen dagelijkse klanten, en door een strenge aanpak van de Antwerpse gouverneur waren bijeenkomsten en horeca nog meer gesloten dan op andere plekken in het land. Hierdoor verloor de lounge bijna al zijn personeel. Tijdens die periode zijn we alles opnieuw gaan bekijken, en met een vernieuwd businessplan is de lounge sinds mei 2024 opnieuw geopend."

"We merken dat het zoetjesaan terug begint op te pikken, maar merken wel dat het bij ons internationale publiek nog niet genoeg geweten is dat we weer open zijn. Vaak komen zij voor een weekendje citytrippen en dan hoort een bezoek aan onze winkel en lounge daarbij", weet Bernard. "We vinden het belangrijk voor zowel de beleving als de klantenbinding dat de lounge weer open is. De lunch/tearoom en winkel versterken enkel elkaar."

Uitbreiding meerjarenwerk

Aandachtige lezers konden al opmerken dat de Chocolate Lounge aanvankelijk niet aan de winkel grensde. Er zat nog een kledingwinkel tussen. Toen die te koop kwam, ontstond natuurlijk een unieke opportuniteit. 

"Met die kledingwinkel ertussen moesten de loungeklanten steeds naar buiten om in de winkel hun desserts te komen kiezen", vertelt Anne. Door dat pand te kopen, konden we verschillende ruimtes aaneenkoppelen. Met de laatste verbouwingen in 2012 is het gelijkvloers nu een aaneengeschakeld stuk. Klanten voor de lounge moeten eerst via de winkel – waarbij ze al even betoverd zijn door het lekkers – om in de lounge te komen. Heel vaak nemen ze op de weg naar buiten ook nog een lekkernij mee uit de winkel."

Door de verschillende panden zijn de ateliers – in kelder én op de verdiepingen – wel fysiek wat gescheiden.

"Door de lay-out van de gebouwen hebben we enige afscheiding tussen de verschillende afdelingen", weet ook Bernard. "An sich is dat natuurlijk geen probleem, maar vaak is iedere werknemer dan wat 'op zijn eigen eilandje' bezig. Met twaalf personen in de productie is dan wel overleg nodig. Dat doen we als team, maar ook bijvoorbeeld met het digitaliseren van werkopdrachten. Er zijn tabletpc's waarop elke opdracht nauwkeurig beschreven staat, om ook het verlies aan grondstoffen tot een absoluut minimum te beperken."

Leerschool

Met 12 medewerkers in de productie, 4 werknemers in de lounge, 2 onderhoudsmensen en zo'n 7 medewerkers in de winkel telt het team van DelReY al snel 25 personen. Dat moet ook wel om de winkel, de verschillende verkooppunten én een bloeiende exportbusiness in Japan te bevoorraden. "Ons team is een goede mix van jonge krachten en ervaren vaklui", prijst Bernard zichzelf gelukkig. "Ik weet dat het tegenwoordig niet evident is om goede mensen te vinden. Wij krijgen heel veel sollicitaties, maar slechts weinigen zijn echt gekwalificeerd. Onze mensen worden intern opgeleid op de werkvloer, maar we verwachten dat basiskennis en -vaardigheden toch zeker aanwezig zijn. Door de jaren heen zijn wij al een goede leerschool geweest voor heel veel vaklui die daarna zelf een succesvolle onderneming hebben opgezet."

Speciaalzaken

Bernard Proot en Anne Seutin zien de toekomst van DelReY rooskleurig in, met twee kinderen die nu al de opvolging kunnen verzekeren. "We hopen dat zij ons werk goed kunnen verderzetten, met dezelfde aandacht voor kwaliteit, creativiteit en service", klinkt het bij het echtpaar. "We zitten in een premium nichesegment, waar er altijd wel een markt voor zal zijn zolang er een eerlijke prijs voor gevraagd wordt. De toekomst is aan speciaalzaken zoals de onze, maar vanuit de overheid mag er nog meer steun komen. Het netwerk van Vlaamse kleinhandelaars is belangrijk, ook voor de maatschappij. Dat onze ambachtelijke beroepen zouden uitsterven, vinden we moeilijk te begrijpen. Er zijn vandaag de dag genoeg technologische ontwikkelingen die de stiel eenvoudiger – en aantrekkelijker – maken."

Daarnaast zien Bernard & Anne ook een uitdaging in de huidige cacaoprijzen. "De prijzen schieten omhoog, waardoor ook wij moeten doorrekenen aan de consument. Het is dan frustrerend dat in de cacaoproducerende landen zoveel cacaoboeren stoppen omdat zij het hoofd niet boven water kunnen houden. Verschillende initiatieven proberen dit vandaag tegen te gaan, maar hopelijk is het nog niet té laat."